مهدی باقری مستندساز ضمن اشاره به فعالیت خود در حوزه مستند گفت: بعد از تولید «در جست و جوی خانه خورشید»، ۳ مستند درباره ۳ روستا در ایران تولید کردم که برای شبکه مستند ساخته شده است.

وی بیان کرد: در حال حاضر یک مستند با موضوع دیابت در شهر یزد به تهیه‌کنندگی محسن استادعلی تولید کرده‌ام که این اثر نیز برای شبکه مستند ساخته شده است.

کارگردان مستند «اهالی خیابان یک طرفه» بیان کرد: اما مساله این است این آثار بیشتر پروژه‌هایی کوچک با رقم‌های پایین دستمزد است و اکثر مستندسازان برای گذران زندگی این پروژه‌ها را تولید می‌کنند. در واقع می‌توان گفت هیچ تولید درست و قابل توجهی در حوزه مستند وجود ندارد.

وی تاکید کرد: شبکه مستند بودجه بسیار محدودی برای تولید دارد و تعداد بسیاری از مستندسازان به دنبال تولید هستند و همین بودجه اندک سبب می‌شود تا بسیاری از مستندسازان بیکار بمانند. البته در کل بودجه تولید مستند حتی در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی نیز محدود است و مستندسازان شانس کمتری برای تولید مستندهای بزرگ دارند.

باقری گفت: به نظر می‌رسد فضای تولید مستند در کشور آنقدر محدود شده که تولید مستند به ارزان‌ترین پیشنهادها سپرده می‌شود و در چنین شرایطی به مستندسازان حرفه‌ای کار داده نمی‌شود.

وی بیان کرد: این اتفاق در زمینه تولید فیلم‌های صنعتی نیز به شکل دیگری رخ داده است و اجازه کار به مستندسازان حرفه‌ای در این زمینه داده نمی‌شود. در حالی که صنایع ایران که زمانی مهد تولید فیلم‌های صنعتی و پیش رو در این عرصه بودند. روابط عمومی نهادهای وابسته به صنایع با خرید دوربین خودشان مستندسازی می‌کنند و البته که خروجی کار آن‌ها مشخص و قابل پیش‌بینی است.

وی تاکید کرد: در واقع می‌توان گفت درخواست برای تولید فیلم مستند بسیار کم شده و در چنین شرایطی بهتر است مستندسازان را امیدوار به شرایط موجود نکنند و روند آموزش و تربیت مستندسازان بیشتر را کم کنند.

این مستندساز درباره همکاری با شهرداری برای تولید مستندهای شهری توضیح داد: من در شهری زندگی می‌کنم که شهرداری آن دارای بخش‌های مختلفی است که می‌تواند سفارش‌های زیادی در زمینه تولید فیلم مستند داشته باشد اما متاسفانه این سفارش تولیدها به مستندسازانی مانند ما داده نمی‌شود. بودجه تولید مستند را به بازیگران سینما و یا کسانی که رشته تخصصی آن چیز دیگری است آن هم با رقم‌های بالا پیشنهاد می‌دهند.

باقری در پایان گفت: به‌عنوان مثال شهرداری تهران برای تولید یک مستند پیشنهاد ۴۰۰ میلیون تومانی به فردی که اصلا مستندساز نبود، داده بود. در این سال‌ها ما این انتظار را از شهرداری داشتیم که حداقل از فیلمسازانی که مستند شهری تولید کرده اند دعوت به همکاری کنند، اما چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد.